PKP Wrocław Mikołajów. 2024r.

Wrocław 2024-10-10

Stacja kolejowa Wrocław Mikołajów.

Współrzędne geograficzne: 51.116N 16.998E. Elewacja 125 m (410.11 ft). Adres ulica Stacyjna 5, Wrocław.

Wrocław Mikołajów. Peron 2. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
Wrocław Mikołajów. Peron 2. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
Wrocław Mikołajów. Peron 2. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
Wrocław Mikołajów. Tory w kierunku stacji towarowej Stadion. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
Wrocław Mikołajów. Ulica Robotnicza. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
Wrocław Mikołajów. Ulica Legnicka. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

Stacja Wrocław Mikołajów powstała stosunkowo późno, bo w 1906 roku, w germańskim Wrocławiu, przy istniejącej linii kolejowej Wrocław – Poznań (obecnie LK Nr 271). Stacja otrzymała germańską nazwę Breslau Nicolaitor. Stacja została zbudowana na nasypie, który w tym miejscu został poszerzony. W formie jaką znamy obecnie Wrocław Mikołajów powstał w 1913 roku.

Przez stację Wrocław Mikołajów przebiegają Linie Kolejowe: LK Nr 271 Wrocław Główny – Poznań Główny. LK Nr 143 Kalety – Wrocław Popowice WP2. LK Nr 756 Stadion – Wrocław Popowice WP4. W klasyfikacji obiektów kolejowych stację oznaczono „pogp” – przystanek osobowy i posterunek odgałęźny Wrocław Mikołajów WP2. Według klasyfikacji PKP stacja ma kategorię dworca aglomeracyjnego.

Nazwa „Wrocław Mikołajów” pochodzi od historycznej dzielnicy Wrocławia, znanej jako Szczepin, która kiedyś była samodzielną wsią o nazwie Mikołajów (germańskie Nikolausdorf). Wieś ta była zlokalizowana w rejonie dzisiejszego osiedla Szczepin, a jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od imienia świętego Mikołaja, patrona licznych parafii i kościołów w Polsce i Europie. Z biegiem czasu, w wyniku rozwoju Wrocławia, Mikołajów został wchłonięty przez miasto. Choć nazwa wsi zanikła w użyciu administracyjnym, przetrwała w niektórych miejscowych nazwach, takich jak stacja kolejowa Wrocław Mikołajów. Jest to przykład, jak historyczne nazwy dawnych osad i miejscowości mogą być zachowane w infrastrukturze miejskiej, mimo że oryginalne miejscowości zostały wchłonięte przez rozrastające się miasta.

W 1906 roku, otwarto także budynek dworca. Jest to stosunkowo nietypowy dworzec jak na projekty germańskie. Ale podobny budynek dworca został zbudowany na stacji Wrocław Kuźniki. Budynek jest trzy-kondygnacyjny, łącznie z zagospodarowanym poddaszem. Został zbudowany z czerwonej cegły i został otynkowany. Dworzec ma wysoki dwuspadowy dach i przykryty jest czerwoną dachówką. W budowli położono nacisk przede wszystkim na funkcjonalność. W ścianie frontowej, od strony placu dworcowego umieszczono duży zegar, z białym cyferblatem. Na górnym piętrze umieszczono mieszkania dla rodzin pracowników kolejowych. Na dole były kasy biletowo-bagażowe, poczekalnia i restauracja. Po drugiej wojnie światowej zegar został zdemontowany. Jednak po ostatnim remoncie zegar powrócił na swoje miejsce. Ostatni remont przywrócił dawny blask obiektowi. Elewacja otrzymała ciemnoróżowy kolor, a okna są wzorowane na oknach pierwotnych. Wyremontowano hol główny. Wykonano wejście z holu dworca do tunelu prowadzącego na perony. Założono nowe posadzki i kafle na ścianach. Wyremontowano kasy i toalety. Odnowiona została też klatka schodowa, a cały budynek został ocieplony. Na ścianach odtworzono zniszczone gzymsy i pilastry. Wyremontowana elewacja została zabezpieczona specjalną powłoką uniemożliwiającą zniszczenie jej przez wandali-grafficiarzy. W obiekcie zainstalowano system monitoringu. Obecnie (2011 rok) w budynku mieszka sześć rodzin. Remont został ukończony w 2011 roku. W pobliżu dworca wybudowano też niewielki parking dla kilku samochodów osobowych. W tym czasie (2011 rok), remontu wymagał tunel i perony.

W 2012 roku, został wyremontowany tunel prowadzący na perony i na drugą stronę torowiska (ulica Bolkowska). Wyremontowano wszystkie wejścia, a przede wszystkim perony. Perony zostały podwyższone, otrzymały nową nawierzchnię, postawiono po dwie wiaty przystankowe na każdym peronie. Peron 1 znajduje się od strony dworca i ma długość 195 m. Wejście na peron jest wyłącznie z tunelu. Peron 2 znajduje się po zachodniej stronie stacji i ma długość 220 m. Z tego peronu jest wejście z tunelu, ale także od strony ulicy Legnicka.

W 2017 roku, stacja Wrocław Mikołajów obsłużyła 985 500 pasażerów. W 2019 roku, stacja obsłużyła 1 460 000 pasażerów. Potem nastąpiła pandemia chińskiego wirusa i ograniczenie przemieszczania się obywateli. Ale już w 2022 roku, stacja obsłużyła około 1 500 000 pasażerów. Na stacji zatrzymują się pociągi: PolRegio, Kolei Dolnośląskich oraz niektóre pociągi IntrCity. Do stacji można dojechać tramwajami; Nr 3, 10, 12, 20, 21, 22 oraz autobusami nocnymi; Nr 243, 253. Przy budynku dworca jest punkt rowerów miejskich. Obecnie (2024 rok) stacja jest przystankiem osobowym, wsród sieci linii kolejowych, osiedli mieszkaniowych i biznesowych, rozwiniętej sieci ulic, licznych marketów i centrum handlowego Magnolia Park. Stacja ma dobre połączenia z transportem publicznym Wrocławia, co sprawia, że jest wygodnym punktem przesiadkowym zarówno dla pasażerów pociągów, jak i komunikacji miejskiej. Stacja znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie ulicy Legnickiej, ważnej arterii miejskiej.

Opracował Karol Placha Hetman

Kategorie:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *