Drawski Młyn 2024-10-28

Stacja kolejowa Drawski Młyn.

Współrzędne geograficzne: 52.861N 16.093E. Elewacja 42,00 m (137.80 ft). Adres Drawski Młyn ulica Dworcowa.

Drawski Młyn.

Drawski Młyn to jest miejscowość w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianecki, w gminie Drawsko. W 2022 roku, miejscowość liczyła 953 mieszkańców. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka Nr 181. Nazwa miejscowości pochodzi od młyna stojącego na lewym dopływie rzeki Noteci, czyli rzeki Struga, który istniał co najmniej od 1508 roku. Początkowo młyn nie miał nazwy, później został nazwany jako Młyn Drawski. Historycznie to było Królestwo Polskie, majątek wieleński i należały do Królów Polskich. Geograficznie jest to Puszcza Notecka.

Puszcza Notecka to jest ogromny obszar leśny położony pomiędzy rzeką Warta na południu i rzeką Noteć na północy, w Kotlinie Gorzowskiej. Od 2004 roku, Puszcza Notecka otrzymała nazwę Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Notecka. Puszcza ma powierzchnię 1 372,29 km2. Długość wynosi około 100 km, przy średniej szerokości około 20 km. W skład Puszczy wchodzi 1 park krajobrazowy oraz 16 rezerwatów przyrody. Krajobraz Puszczy urozmaicają duże wały wydm, które tworzą labirynt dolin i wzniesień. Najwyższe wzniesienie na Wielkiej Sowie, osiąga wysokość 42 m, przy elewacji 93 m. Centrum Puszczy jest bardzo ubogie w wodę i nie stanowiło dobrego miejsca na zakładanie osad ludzkich. Natomiast w pobliżu obu dużych rzek, obszary mają nadmiar wody w postaci jezior rynnowych i bagien. Jedynie brzegi Noteci są bezleśne i nieco bardziej nadające się do uprawy. Jeziora, pola i łąki to są tak zwane wyjątki w morzu pasku. Drzewostan Puszczy to jest głównie sosna, z domieszką brzóz, dębów i innych drzew i krzewów.

Wieś Drawski Młyn posiada bogate tradycje hutnicze. Przepływająca przez wieś rzeka Struga napędzała dawniej kuźnice, o czym świadczy dawna nazwa osady Hamrzysko. W XVII wieku, działała tu huta żelaza, wykorzystująca lokalne złoża rudy darniowej i węgiel drzewny. W 1853 roku, rozpoczęła działalność fabryka Sattlershütte, która funkcjonuje do chwili obecnej (2024 rok), jako Odlewnia Żeliwa. Oprócz hutnictwa we wsi rozwinęło się młynarstwo.

W skutek drugiego rozbioru Rzeczypospolitej w 1793 roku, wielkopolska trafiła pod zabór germański. Rozpoczęła się germanizacja i ucisk ludności Polskiej. W wyniku Powstania Wielkopolskiego, obszar ten powrócił do odrodzonej Rzeczypospolitej. Na rzece Noteć powstała granica pomiędzy Rzeczypospolitą, a germańcami. Stacja kolejowa Drawski Młyn stała się stacją graniczną. Utrzymano ruch kolejowy w kierunku Poznania i w kierunku stacji Bzowo Goraj, w kierunku wschodnim. Stacja kolejowa Krzyż Wielkopolski pozostał w rękach germańców.

Najstarsza część wsi Drawski Młyn, znajduje się przy dworcu kolejowym. W kierunku zachodnim znajduje się osiedle bloków mieszkalnych „Osiedle Robotnicze”, które zbudowano w 50-latach XX wieku. Przy tym osiedlu znajduje się budynek szkoły, który został zbudowany w 1911 roku. Data jest umieszczona na frontowej ścianie budynku, który obecnie (2024 rok) pełni rolę przedszkola. Obok znajduje się nowa szkoła podstawowa. Na osiedlu znajduje się głaz pamiątkowy ku czci pana Józefa Noji z pobliskiego Pęckowa, olimpijczyka zamordowanego przez germańców w Konzentrations Lager Auschwitz w Oświęcimiu. W kierunku zachodnim, wzdłuż ulicy Szosa Dworcowa są gospodarstwa rolników, a dalej jest zakład „Odlewnia Żeliwa”, po północnej stronie szosy. Po południowej stronie szosy znajdują się Rodzinne Ogrody działkowe „Odlewnik”. Nieco dalej, na zachód jest wieś Drawsko.

Stacja kolejowa Drawski Młyn.

Początkowo stacja kolejowa Drawski Młyn była niewielką stacją z ładownią. Zaczęła się rozwijać od 1919 roku, kiedy znalazła się w granicach Polski. Z uwagi na pobliską granicę, powstała placówka graniczna. Zbudowano kolejne budynki dla obsługi ruchu towarowego. Rozbudowano układ torowy, aby sprawnie przekierowywać pociągi pomiędzy obiema liniami kolejowymi; kierunek Poznań i kierunek Bzowo Goraj. Na stacji trzeba było zmieniać kierunek jazdy pociągów. Zbudowano dwa perony typu ziemnego z kamiennymi krawędziami.

W czasie drugiej wojny światowej germańcy ponownie uruchomili ruch kolejowy na odcinku Krzyż Wielkopolski – Drawski Młyn. Polskie Koleje włączono w koleje germańskie. W 1945 roku, ponownie zaczęła funkcjonować firma PKP.

W okresie 2020-2021, stacja została zmodernizowana. Było to związane z modernizacją LK Nr 351. Zbudowano nowe dwa perony, typu wysokiego. Na peronach zamontowano wiaty przystankowe, ławki, spoczynki, gabloty z informacją kolejową, oświetlenie i system audio. Dojście na perony jest w poziomie torów, ale bezpieczne z ogrodzeniem, dostępne dla osób na wózkach i rodzin z dziećmi w wózkach.

Stacja wyposażona jest w komputerowe urządzenia sterowania ruchem ESA 44-PL. Stara nastawnia dysponująca „DM” od strony Miałów, została rozebrana jesienią 2023 roku. Nowa automatyczna kontenerowa nastawnia dysponująca jest od strony Krzyża Wielkopolskiego. Posterunek SKP, od strony Krzyża, działał do sierpnia 2021 roku i został rozebrany we wrześniu 2021 roku. Nieczynną strażnicę przejazdową, która stała od strony Miałów, rozebrano w grudniu 2020 roku. Nie przeprowadzono jeszcze remontu budynków kolejowych, które wymagają remontu lub rozbiórki. Obecnie stacja obsługuje do 300 pasażerów w ciągu doby. Na stacji zatrzymują się pociągi Kolei Wielkopolskich.

Linie kolejowe.

Linia kolejowa Nr 351 Poznań Główny – Szczecin Główny, jest to linia w większości dwutorowa, o znaczeniu państwowym, zelektryfikowana prądem 3 kV DC. Linia przebiega z południowego-wschodu w kierunku północno-zachodnim. Długość linii 213,500 km. Prędkość maksymalna 160 km/h. Elektryfikacja LK Nr 351 nastąpiła etapami; W dniu 27 czerwiec 1975 rok, Poznań Główny – Rokietnica. W dniu 8 września 1977 rok, Rokietnica – Krzyż. W dniu 21 czerwca 1978 rok, Krzyż – Choszczno. W dniu 15 grudnia 1978 rok, Choszczno – Szczecin.

Linia Kolejowa Nr 206/236 Inowrocław Rąbinek – Drawski Młyn to linia drugorzędna, jednotorowa, w większości niezelektryfikowana, która łączy stację Inowrocław Rąbinek ze stacją Żnin. Dawniej linia funkcjonowała na dłuższym odcinku do stacji Drawski Młyn. Linia powstawała odcinkami w okresie 1888-1896. Łącznie linia miała 163,589 km. Odcinek Drawski Młyn – Bozowo Goraj został rozebrany z początkiem XXI wieku.

Opracował Karol Placha Hetman