Dolice 2024-11-05

Stacja kolejowa Dolice koło Stargardu.

Współrzędne geograficzne: 53.198N 15.210E. Elewacja 40,00 m (131,23 ft). Adres DWORCOWA 11, 73-115 DOLICE.

Miejscowość Dolice.

Dolice to jest wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, gmina Dolice. Populacja wsi wynosi 1 783 mieszkańców w 2022 roku. Z Dolic do Stargardu jest 22 km, do Szczecina jest 60 km, do Krzyża Wielkopolskiego jest 74 km, do Poznań jest 161 km, do Warszawa jest 448 km. Dolice (po germańsku Dölitz) są wzmiankowane w 1282 roku, jako wieś będąca własnością klasztoru w Kołbaczu, OO Cystersi. W XVIII wieku, był tu folwark i młyn wodny. Było też 27 gospodarstw rolnych, kuźnia i stolarnia.

W 1847 roku, doprowadzono do Dolic linię kolejową od Stargardu. Obok dworca kolejowego, w którym mieściła się także spedycja pocztowa, urządzono bocznicę przeładunku towarów, z której korzystała okoliczna ludność. Kolej przyczyniła się do rozwoju miejscowości. Powstała gorzelnie, cegielnia, zajazd, urząd pocztowy, elementarna szkoła, punkt medyczny i apteka, posterunek policji, a nawet ochronka. Około 1920 roku, powstało osiedle pracowników kolejowych. Osiedle złożone było z kilku dwukondygnacyjnych domów mieszkalnych, z zagospodarowanym poddaszem, połączonych parterowymi budynkami gospodarczymi. Do drugiej wojny światowej w Dolicach były dwa młyny, trzy piekarnie, kuźnia, stolarnia, tartak, zakłady krawieckie, fryzjer i inne. Wioska liczyła 1 669 mieszkańców.

W dniu 1 września 1939 roku, bracia germańcy razem z braćmi moskalami najechali na Rzeczypospolitą Polskę. Już przed wybuchem wojny, w rejonie Dolic zorganizowano kilka obozów pracy przymusowej. Początkowo dla germańskich więźniów kryminalnych, a docelowo dla jeńców wojennych. Jeden z obozów znajdowała się nad jeziorem Płoń, a inny na terenie folwarku. Dolice zostały zajęte przez moskali, u boku których była 1. Armia Ludowego Wojska Polskiego, w dniu 9 lutego 1945 roku. Sowieci w Dolicach utworzyli komendanturę, polegając na germańskim podziale administracyjnym. Do lipca 1945 roku, z Dolic wysiedlono na zachód wszystkich rdzennych mieszkańców. Sowieci w Dolicach byli do 1948 roku, choć oficjalnie władzę stronie Polskiej przekazali w czerwcu 1945 roku. W pobliżu stacji kolejowej, urządzono baraki w których dokonywano segregacji maszyn i urządzeń wysyłanych koleją do Moskwy. Obiekt składał się z dwóch części. Po północnej stronie torów, gdzie jest obecnie (2024 rok) Dom Pomocy Społecznej były koszary. Druga część znajdowała się w kierunku północno-wschodnim, w lesie, w rejonie obecnego leśnictwa Mogilnica. Baraki były w miejscach, gdzie obecnie są szkółki leśne. Po przekazaniu obiektów Wojsku Polskiemu powstała baza magazynowa jednostki LWP Nr 3338 w Dolicach.

Podział administracyjny Ziem Odzyskanych został oparty na czterech Okręgach, w tym Okręg Pomorze Zachodnie. Okręgi zaś podzielono na Obwody, które pokrywały się z dawnymi powiatami. Obwód pyrzycki, do którego należał teren Dolic, miał początkowo siedzibę w Lipianach, bo Pyrzyce były bardzo zniszczone. W 50-latach, na Ziemiach Odzyskanych utworzono województwa, tak jak w całej Polsce. W okresie 1954–1972, wieś Dolice należała i była siedzibą władz gromady Dolice. W okresie 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Powojenne Dolice zasiedliła ludność z Kresów Wschodnich oraz Polski wschodniej i centralnej.

Linia kolejowa Nr 351 Poznań Główny – Szczecin Główny.

Linia kolejowa Nr 351 Poznań Główny – Szczecin Główny, jest to linia w większości dwutorowa, o znaczeniu państwowym, zelektryfikowana prądem 3 kV DC. Linia przebiega z kierunku południowego-wschodu w kierunku północno-zachodnim. Długość linii 213,500 km. Prędkość maksymalna 160 km/h. Elektryfikacja LK Nr 351 nastąpiła etapami; W dniu 27 czerwiec 1975 rok, Poznań Główny – Rokietnica. W dniu 8 września 1977 rok, Rokietnica – Krzyż. W dniu 21 czerwca 1978 rok, Krzyż – Choszczno. W dniu 15 grudnia 1978 rok, Choszczno – Szczecin.

Stacja kolejowa Dolice.

Stacja kolejowa powstała na LK Nr 351, na 152,800 km LK. Obecnie (2024 rok) w pobliżu stacji są farmy wiatrowe i fotowoltaiczne oraz pola uprawne i tereny leśne.

Dworzec jest niewielkim budynkiem jednokondygnacyjnym z zagospodarowanym poddaszem. Jest wysoka ściana kolankowa. Od strony torów jest dobudówka w której była nastawnia. Od strony placu dworcowego do budynku są dwa wejścia, do których prowadzą schody. Budynek jest podpiwniczony. W budynku była kasa i poczekalnia. Przez pewien czas w budynku był sklep odzieżowy z ubraniami nowymi i używanymi. Obecnie (2024 roku) budynek jest własnością prywatną.

Po 1945 roku, stacja miała dwa, jednokrawędziowe perony, z nawierzchnią gruntową. Krawędź peronowa była kamienna. Peron 1 był przy budynku dworcowym. Peron 2 był wyspowy, ale jednokrawędziowy. Od strony dworca było ogrodzenie. Dojście na perony było w poziomie torów. Na stacji Dolice nie było i nie ma wieży wodnej. Natomiast na stacji była waga kolejowa; do 1952 roku, 10 000 kg, a następnie do 1992 roku, 40 000 kg. Był także dźwig towarowy (żuraw), o udźwigu 10 000 kg, który był używany do 1960 roku. Na stacji była rampa, plac składowy, magazyny. Układ torowy był stosunkowo rozbudowany.

Po dużej modernizacji LK Nr 351 (2019-2024) stacja została całkowicie przebudowana. Nie został ruszony były budynek dworca, który obecnie (2024 rok) jest własnością prywatną. Od strony dworca jest Peron 2, jednokrawędziowy, który obsługuje pociągi w kierunku stacji Krzyż Wielkopolski. Peron ma długość 200 m, jest ogrodzony, z możliwością przejścia na plac dworcowy oraz do ulicy Kolejowej, z automatycznym przejazdem kolejowo-drogowym. Na peronie zamontowano dwie wiaty przystankowe oraz ławki. Peron 1 jest peronem wyspowym i jest dwukrawędziowy. Obsługuje pociągi osobowe w kierunku stacji Stargard. Peron ma długość 200 m i zamontowano na nim zadaszenie ciągłe o długości 30 m. Dojście na peron jest od strony przejazdu kolejowo-drogowego, ulica Kolejowa. Perony są typu wysokiego, 0,75 m od główki szyny. Krawędzie peronowe są wykonane z szarych płyt prefabrykowanych, o wymiarach 1 m x 2 m, z żółtą linią ostrzegawczą i guzikami. Są także ścieżki prowadzące. Reszta wyłożona jest szarymi, betonowymi płytkami. Stacja jest pozbawiona barier architektonicznych i jest dostępna dla osób na wózkach i rodzin z małymi dziećmi w wózkach. Są stojaki na rowery, gabloty z informacją kolejową, system audio, monitoring.

Stacja Dolice jest praktycznie przystankiem osobowym, z mijanką. Nie ma rampy, a byłe magazyny kolejowe pełnią inne funkcje. Przebudowano układ torowy zmniejszając liczbę torów zasadniczych do 3. Nie ma innych torów. W 2023 roku, całkowicie rozebrano budynki byłych nastawni kolejowych. Przy przejeździe kolejowo-drogowym ulicy Kolejowa (DW Nr 122) ustawiono kontenerową nastawnię „Do”, z systemem komputerowym, która steruje ruchem kolejowym na pewnym odcinku LK Nr 351. Semafory są świetlne.

W okresie ostatnich 10-lat, stacja Dolice obsługiwała do 200-300 pasażerów w ciągu doby. Za wyjątkiem spadku w 2020 roku, z powodu pandemii chińskiego wirusa. Na stacji nie ma kasy biletowej. Bilety można kupić w pociągu lub poprzez aplikację w smartfonach. W dniu 4 listopada 2024 roku, ze stacji odjechało 16 pociągów. Można było pojechać do: Chojna, Choszczno, Poznań Główny, Szczecin Główny, Świnoujście Port, Zielona Góra Główna.

Opracował Karol Placha Hetman