Andrychów 2024-11-03
Stacja kolejowa Andrychów.
Współrzędne geograficzne: 49.855N 19.352E. Elewacja 349 m (1 145 ft). Adres: KRAKOWSKA 25, 34-120 ANDRYCHÓW.
Miasto Andrychów.
Miasto Andrychów leży w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Andrychów. Powierzchnia miasta wynosi 10,34 km2. Populacja wynosi 18 311 mieszkańców (2024 rok). Miasto leży nad rzeką Wieprzówka w Beskidzie Małym.
Osada powstała w XIII wieku. Andrychów zaczął rozwijać się, gdy księstwo Zator znalazło się pod panowaniem Królów Polskich, od 20 lutego 1564 roku. W XVI wieku, w Andrychowie zaczęło się rozwijać tkactwo. Lokacja nastąpiła w 1767 roku, i dała miastu przywilej jarmarków i tworzenia organizacji cechowych. Nazwa Andrychów wywodzi się od nazwy Jędrychów, czyli od imienia Jędrzej (Andrzej). W 1772 roku, Andrychów znalazł się w zaborze austriackim, a powrócił do Odrodzonej Rzeczypospolitej w 1918 roku. Miasto ma silne tradycje przemysłowe; przemysł bawełniany, przemysł włókienniczy i przemysł maszynowy. Najbardziej znanym zakładem była Wytwórnia Silników Wysokoprężnych „Andoria”. Miasto jest dobrze skomunikowane kolejowo i drogowo. Przez Andrychów przebijają drogi; krajowa Nr 52 Kraków – Bielsko Biała oraz wojewódzka Nr 781 Chrzanów – Łękawica. Transport dalekobieżny zapewniają liczni przewoźnicy autobusowi. Najbardziej popularną relacją jest relacja Andrychów – Kraków.
Stacja kolejowa Andrychów.
W 1888 roku, do Andrychowa doprowadzono drogę żelazną od Bielska Białej i poprowadzono ją do Kalwarii Zebrzydowskiej. Droga była przedłużeniem Kolei Miast Morawsko-Śląskich. Obecnie jest to LK Nr 117; Bielsko Biała – Kęty – Andrychów – Wadowice – Kalwaria Zebrzydowska Lanckorona. Stacja Andrychów znajduje się na 30,512 km LK Nr 117. Stacja kolejowa w Andrychowie ma kategorie dworca regionalnego. W okresie 1888-1911, stacja nosiła nazwę Andrychau, a od 1911 roku, do chwili obecnej nosi nazwę Andrychów. Linię zbudowała kk privilegierte Kaiser Ferdinands Nordbahn (KFNB), czyli C.K. Uprzywilejowana Kolej Północna Cesarza Ferdynanda. Firma ta istniała w okresie od 4 marca 1836 roku do 1 stycznia 1906 roku, kiedy została upaństwowiona. W Andrychowie znajdują się dwie stacje kolejowe: Andrychów i Andrychów Górnica.
Dworzec w Andrychowie została zbudowany w okresie zaborów, jako typowy budynek austriacki, według typowych planów mniejszego dworca. Budynek jest dwukondygnacyjny, trzyosiowy, z ryzalitem od strony podjazdu. Został zbudowany z czerwonej cegły i nie został otynkowany. Ma ozdobne, białe obramowania drzwi i okien. Przykryty jest dwuspadowym dachem naczółkowym z jaskółką. Obecnie dach przykryty jest papą, ale początkowo była czerwona dachówka. Poddasze jest niezagospodarowane i z zewnątrz obłożone drewnianą boazerią. W oknach na parterze wstawiono kraty. Na bocznych elewacjach i od strony torów umieszczono napisy ANDRYCHÓW. Napis od strony torów jest przestrzenny i był oświetlony neonem. Wnętrze dworca jest dostępne dla podróżnych jako poczekalnia, ale kasy są zamknięte, nie ma ławek i toalet. Natomiast ściany i stolarka są wymalowane i czyste. Stan budynku jest bardzo dobry.
Ostatni remont stacji został wykonany w okresie 2019-2020. przebudowano układ torowy, poprawiając parametry torowiska. Złagodzono łuki zwiększając ich promień. Zlikwidowano nieużywane tory i wyjazdy na nieczynne bocznice. Wymieniono rozjazdy i sieć trakcyjną. Większość torowiska jest na podkładach drewnianych, z przytwierdzeniami na śruby. Cała stacja jest ogrodzona, dla bezpieczeństwa mieszkańców, ich zwierząt domowych oraz przejeżdżających pociągów. Stacja posiada dwa tory główne zasadnicze (Nr 1 i 2) i dwa tor główny dodatkowy (Nr 3 i 4). Wszystkie są przelotowe. Uzupełnieniem układu torowego jest krótki tor boczny za i wyładunkowy, przy którym znajduje się plac ładunkowy. Dawniej ze stacji prowadziły tory dojazdowe do bocznicy tartaku, która obecnie jest zlikwidowana.
Stacja posiada jeden peron wyspowy dwukrawędziowy, zlokalizowany między torami Nr 1 i 2. Ale w swojej historii stacja miała trzy krawędzie peronowe. Pierwszą była krawędź przy budynku dworca. Dojście do peronu wyspowego możliwe jest za pomocą przejścia w poziomie szyn na końcu peronu, od strony zachodniej. Peron 1 jest wyspowy, typu wysokiego, o długości 200 m. Wysokość 0,76 m, od główki szyny. Na peronie są wiaty przystankowe z ławkami, gabloty z informacją kolejową, system audio, oświetlenie, zegary analogowe z białymi cyferblatami, kosze naśmieci. Krawędź peronu jest wyłożona szarymi płytami prefabrykowanymi z żółtą linią ostrzegawczą, guzikami i mają wymiary 1 m x 2 m. Reszta nawierzchni jest wyłożona szarymi płytkami chodnikowymi, o wymiarach 0,5 m x 0,5 m. W nawierzchni jest także odpływ liniowy wody opadowej. Dojście na peron jest w poziomie szyn, zabezpieczone automatycznymi zaporami, sygnalizatorami S2, sygnalizacją dźwiękową oraz ogrodzeniem.
Na stacji Andrychów byłe budynki magazynowe są wykorzystywane do celów nie kolejowych. Rampa pozostała, ale nie jest wykorzystywana i ulega degradacji. Ruch na stacji kierowany jest z jednej nastawni dysponującej „An” wyposażonej w urządzenia przekaźnikowe typu OSA. Nastawnia mieści się w budynku dworca. W początkowym okresie na stacji były dwie nastawnie „An” i „An1”.
Przy stacji kolejowej znajduje się dworzec autobusowy. W ostatnich dziesięciu latach ruch osobowy na stacji Andrychów systematycznie wzrastał, od 50 pasażerów w ciągu doby do 500 pasażerów w ciągu doby. Chwilowy spadek nastąpił w okresie pandemii chińskiego wirusa; 2020 rok. W dniu 2 grudnia 2024 roku, ze stacji Andrychów odjechało 16 pociągów. Pasażerowie mogli pojechać do stacji: Bielsko-Biała Główna, Kraków Główny, Wadowice.
Opracował Karol Placha Hetman
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.