Warszawa 2025-02-08

Lokomotywa Spalinowa SM25-002.

Lokomotywa Spalinowa SM25-002 została wyprodukowana w 1962 roku, w firmie Fablok w Chrzanowie. Lokomotywa otrzymała Nr fabryczny Ls350-5427-1962. W dniu 7 grudnia 1962 roku, została przyjęta na stan w MD Kraków. Od 1971 roku, była podległa służbowo MD Kraków Płaszów. W 1972 roku, została poddana naprawie rewizyjnej w ZNTK Poznań. W 1973 roku, została przekazana do kolei przemysłowych; SFA Autosan Sanok, gdzie pracowała do 1975 roku, i została skreślona ze stanu. W 1980 roku, została przekazana do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Obecnie, od 2016 roku, Stacja Muzeum. W 2020 roku, została poddana renowacji do stanu muzealnego, w firmie Techservice Łódź. Przywrócono oryginalne malowanie zielone z żółtymi pasami. 

Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego w Poznaniu w okresie 1959-1960 opracowało dokumentację spalinowej lokomotywy manewrowej typu 9D. W projekcie przewidziano użycie czterosuwowego silnika wysokoprężnego Polskiej produkcji, z bezpośrednim wtryskiem paliwa typu Wola 1DVSa/31. Silnik wyposażono w chłodzenie z automatyczny układ regulacji, systemu Voith Heidenheim oraz importowanej przekładni typu J.M.Voith AG, St. Pölten, składającej się z dwóch sterowanych pneumatycznie przetworników. W lokomotywie zastosowano napęd grupowy na trzy osie, za pomocą wiązarów sprzężonych ze ślepym wałem, którego przekładnia typu BM/ST/2, była także elementem pozyskanym z importu; Voith. 

W okresie 1961-1963, firma Fablok dostarczyła PKP trzy egzemplarze prototypowe, które oznaczono serią SM25 i numerami inwentarzowymi 001-003. Nowe lokomotywy miały być alternatywą dla budowanej całkowicie w kraju spalinowej lokomotywy manewrowej z przekładnią elektryczną serii SM30. Okres próbnej eksploatacji wykazał szereg zalet lokomotywy. Egzemplarz SM25-002 zakończył służbę w lokomotywowni Kraków Płaszów i został skreślony z inwentarza PKP w dniu 1 listopada 1973 roku. Egzemplarz został zaoferowany Sanockiej Fabryce Autobusów, gdzie pracował do 1975 roku. Do Muzeum Kolejnictwa lokomotywę formalnie przekazano w dniu 24 września 1980 roku. 

Nie zbudowano więcej egzemplarzy typu SM25, ponieważ lokomotywa spalinowa SM30, z przekładnią elektryczna okazała się lepsza. W dodatku miała mniej podzespołów pochodzących z importu. 

Lokomotywa SM25-002 ma układ osi C. Zastosowano przekładnię hydrauliczną. Średnica kół wynosi 1,10 m. Zapas paliwa 1100 litrów. Masa służbowa 37 400 kg. Długość ze zderzakami 8,64 m. Szerokość 3,15 m. Wysokość 4,14 m. Prędkość liniowa 60 km/h. Prędkość jazdy manewrowej 30 km/h.

Opracował Karol Placha Hetman