Warszawa 2025-02-19
Linia Kolejowa Nr 6.
Linia Kolejowa Nr 6 razem z LK Nr 21, to dawny szlak Kolei Warszawsko – Petersburskiej, w granicach obecnej Polski. LK Nr 21 Dworzec Wileński – Zielonka, natomiast LK Nr 6 to jest szlak Zielonka – Kuźnica Białostocka. LK Nr 6 ma długość 224,163 km, jest zelektryfikowana prądem 3 KV DC. Linia jest dwutorowa, ale są także odcinki czterotorowe. Obecnie, od Białegostoku linia normalnotorowa jest jednotorowa. Linia jest określana jako międzynarodowa linia E75 (I Paneuropejski Korytarz Transportowy) łącząca Warszawę z Helsinkami. W Polsce linia jest nazywana „Rail Baltica”.
W dniu 2 września 1933 roku, uruchomiono łącznicę LK Nr 449, która połączyła stacje Warszawa Rembertów – Zielonka. Łącznica jest dwutorowa. Łącznica umożliwiła skierowanie pociągów z Białegostoku bezpośrednio na trasę średnicową na stację Warszawa Główna (obecnie Warszawa Centralna) i dalej do południowo-zachodniej Polski.
Na linii Warszawa – Białystok zbudowano wiele przejazdów kolejowo-drogowych niestrzeżonych. Stawiano tylko znaki drogowe, a pociągi mają ograniczenia prędkości. Był to efekt obniżania kosztów budowy i eksploatacji Drogi Żelaznej Warszaw – Petersburg. Te niestrzeżone przejazdy powodują mniejszą prędkość handlową pociągów. Do czasu dużej modernizacji (2014-2019) na szlaku obowiązywała prędkość 120 km/h lub 100 km/h. W 2010 roku, pociąg InterCity pokonywał trasę Warszawa – Białystok w czasie 2 godziny 40 minut. Po dużej modernizacji w 2020 roku, pociąg pokonuje ten dystans w czasie 1 godziny 30 minut.
Opis LK Nr 6.
Zielonka stacja węzłowa. Są 2 perony i 3 krawędzie. Za peronami linia przekracza rzekę Długa. Od tego miejsca jest LK Nr 6. Linia ma 4 tory i została nazwana „Rail Baltic”. Przed modernizacją były tylko 2 tory.
Kobyłka Ossów przystanek (17,43 km). Przed przystankiem nad linią przechodzi lokalna droga. Dawniej za peronami był strzeżony przejazd. Peron jest wyspowy.
Kobyłka przystanek (19,33 km). Peron jest wyspowy, a dojście było w poziomie torów. Obecnie jest tunel i windy. Przed przystankiem zbudowano przejazd pod torami w ciągu ulicy Antoniego Orszagha. Zlikwidowano przejazd za peronem.
Wołomin stacja 21,48 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Na stacji był parterowy dworzec. Z historycznych budynków zachował się piętrowy blok mieszkalny. Był jeden peron wyspowy. Obecnie są 2 perony i 3 krawędzie. Jest kładka nad torami.
Wołomin Słoneczna przystanek (22,83 km) uruchomiony w dniu 3 czerwca 1956 roku. Jest peron wyspowy, a były 2 perony jednokrawędziowe. Za peronem jest strzeżony przejazd kolejowy w ciągu ulicy Geodetów/Aleja Niepodległości. Za przystankiem szlak jest już 2-torowy, a nie 4-torowy. Linia przekracza rzekę Czarna.
Zagościniec przystanek (25,08 km) uruchomiony w 1928 roku. Był peron wyspowy, a są 2 perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę, rozdzielone przejazdem ulicy Willowa.
Dobczyn przystanek (27,75 km) uruchomiony w dniu 28 maja 1961 roku. Na przystanku jest dworzec. Perony jednokrawędziowe były ustawione naprzeciwko siebie, a po modernizacji są ustawione na mijankę, rozdzielone przejazdem w ciągu ulicy Mazowiecka. Dalej linia przekracza rzekę Rządza.
Klembów przystanek (31,03 km) uruchomiony w 1924 roku. Był peron wyspowy z małym dworcem. Po modernizacji są perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Nie ma dworca. Jest przejazd w ciągu ulicy Generała Franciszka Żymierskiego. Dalej górą przechodzi LK Nr 13 Krusze – Pilawa.
Jasienica Mazowiecka przystanek (34,83 km) uruchomiony 28 maja 1961 roku. Były 2 perony naprzeciw siebie. Jest mały dworzec. Obecnie perony są ustawione na mijankę. Zlikwidowano przejazd kolejowy i ulicę poprowadzono nad linią. Dalej linia przekracza rzekę Cienka. Przed stacją Tłuszcz z lewej strony dochodzi LK Nr 513 oraz Nr 10 (Legionowo – Tłuszcz).
Tłuszcz stacja (37,80 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Po zakończonej modernizacji stacja posiada dziewięć torów, trzy perony wyspowe (2-4). Peron Nr 1 przy dworcu został rozebrany. Jest tunel ze schodami i windami. Była kładka nad torami. Jest LCS Tłuszcz. Zachowała się zabytkowa wieża wodna. Przy stacji jest cmentarz obrońców ojczyzny z 1920 roku. Na stacji są LK Nr 6, 10, 29, 513. Jest zakład napraw taboru kolejowego w Tłuszczu. Za stacją w kierunku północnym odchodzi LK Nr 29 do Ostrołęki.
Chrzęsne przystanek (41,08 km) uruchomiony w dniu 29 maja 1983 roku. Obecnie są dwa perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę, rozdzielone przejazdem w ciągu ulicy Przystankowa/Wincentyny Karskiej.
Mokra Wieś przystanek (43,15 km) uruchomiony 8 października 1950 roku. Obecnie są 2 perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Poprzednio były perony naprzeciwko siebie. Jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Dalej nad linia przebiega DW Nr 636.
Szewnica przystanek (48,33 km) uruchomiony w dniu 13 października 2014 roku. Są dwa perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. W 2018 roku, lokalną ulicę Mazowiecka przeprowadzono pod linią kolejową.
Urle przystanek (53,15 km) uruchomiony w 1862 roku, pod nazwą Zamoyskiego. Obecna nazwa obowiązuje od 1918 roku. Na przystanku jest mały dworzec i 2 perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Dalej linia przekracza rzekę Leniwiec. Obecnie jest to most żelbetonowy.
Barchów przystanek (55,20 km) uruchomiony w dniu 30 maja 1976 roku. Na przystanku jest mały dworzec. Są 2 perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Jest przejazd w ciągu ulicy Łochowska.
Łochów stacja (58,48 km) uruchomiona w 1862 roku. Zbudowano murowany parterowy dworzec, siedmioosiowy. Dworzec był niszczony i odbudowywany. Obecnie dworzec jest dwukondygnacyjny, pięcioosiowy i został wyremontowany. Były 2 perony i 3 krawędzie. W 1954 roku, została zbudowana wieża wodna. Zbudowano kładkę nad torami. Podczas dużego remontu stacji Łochów (2014-2019) zbudowano nowe wysokie perony, nowy układ torowy, przejście podziemne, wyremontowano dworzec. Zlikwidowano kładkę nad torami. Zlikwidowano przejazd i zbudowano wiadukt nad linią w ciągu ulicy Wyszkowska. Za stacją, w ciągu ulicy Stefana Żeromskiego/Baczkowska zlikwidowano strzeżony przejazd i zbudowano tunel dla pieszych i rowerzystów. Dalej na linii jest wiadukt nad torami i DW Nr 50. Poprzednio był niestrzeżony przejazd kolejowo-drogowy. Na 63 km jest kolejny niestrzeżony przejazd.
Ostrówek Węgrowski przystanek (63,62 km) otwarty w maju 1926 roku. Zbudowano 2 jednokrawędziowe perony, ustawione naprzeciw siebie. Obecnie nowe perony są ustawione na mijankę. Między peronami jest tunel dla rowerzystów i pieszych. Na 65,67 roku, był zlikwidowany już przystanek Wielgie. Jest tutaj niestrzeżony przejazd. Na 67 km jest kolejny niestrzeżony przejazd. Na 68 km, linia przekracza rzekę Dzięciołek.
Topór przystanek (68,68 km) uruchomiony w dniu 31 maja 1959 roku. Są 2 perony jednokrawędziowe ustawione naprzeciw siebie. Rozdziel je automatyczny strzeżony przejazd. Był mały dworzec, który został rozebrany. Dalej na DK Nr 50 zbudowano wiadukt nad torami. Dalej 70 km linia przekracza rzekę Ugoszcza. Na 71 km jest niestrzeżony przejazd.
Sadowne Węgrowskie stacja (72,48 km), a obecny przystanek uruchomiono 9 czerwca 2019 roku. Przystanek pełni rolę mijanki. Są 2 jednokrawędziowe perony ustawione naprzeciw siebie. Poprzednio był peron wyspowy, ale umieszczony 500 m dalej. Jeszcze w 2019 roku, były tutaj semafory kształtowe zamienione na semafory świetlne. Jest tutaj nastawnia, a przy niej strzeżony przejazd. W głowicy północno-wschodniej jest budynek nieczynnej nastawni wykonawczej. Na stacji jest podstacja trakcyjna. Na 74 km jest niestrzeżony przejazd. Na 75 km linia przekracza rzekę Bojewka. Na 75, 77 km są kolejne niestrzeżone przejazd.
Prostyń przystanek (81,70 km) otwarty w dniu 25 sierpnia 1948 roku. Zbudowano mały dworzec murowany parterowy. Są 2 jednokrawędziowe perony ustawione na mijankę. Pomiędzy jest przejazd strzeżony w ciągu ulicy Prymasa Tysiąclecia. Na 83,58 km był przystanek Prostyń Bug, obecnie posterunek. Było to związane z faktem, że przez rzekę Bug był jeden most. Podczas wielkiej modernizacji zbudowano dwa nowe mosty przez Bug. Na 84 km jest most. Są dwa mosty kratownicowe, każdy pięcio-przęsłowy. Dwie podpory są w dnie rzeki, a reszta na suchym lądzie. Dawniej za mostem była stacja, obecnie nie istnieje. Na 87 km jest niestrzeżony przejazd. Na 87,5 km jest strzeżony przejazd obsługiwany przez dróżnika, który w 2020 roku, przebudowano na wiadukt nad torami (ulica Ostrowska).
Małkinia stacja węzłowa (87,96 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Na stacji są LK Nr 6 i Nr 34/55 Ostrołęka – Siedlce. Na stacji zbudowano parterowy dworzec, wieżę wodną, magazyny, place składowe, noclegownię i inne. Później dobudowano drugą wieżę wodną, która jest identyczna z wieżą wodną w Czyżewie i Małaszewiczach. Miasto rozrosło się wokół stacji. Z początkiem XX wieku zamontowano semafory kształtowe. Układ torowy spowodował, że na stacji są 3 perony, z których Peron 3 jest przy LK Nr 34/55 Ostrołęka – Siedlce. Nad torami zbudowano kładkę. Była także druga kładka dla mieszkańców i podróżnych z początkiem peronów. Ostatni remont obu kładek wykonano w 2012 roku. W swojej historii dworzec był niszczony w wyniku działań wojennych. Dworzec był parterowym prowizorycznym barakiem. W 2012 roku, zbudowano nowy piętrowy dworzec, z kasą Kolei Mazowieckich i poczekalnią. Dawniej na stacji Małkinia funkcjonował Zakład Naprawy Taboru i Infrastruktury. Przez wiele dekad, z mostu na Bugu do stacji Małkinia prowadził tylko jeden tor. W 2020 roku, uruchomiono nowy drugi tor. W 2019 roku, uruchomiono nowe Lokalne Centrum Sterowania. W 2021 roku, zbudowano wiadukt drogowy w ciągu DW Nr 694 i 627. W czasie wielkiego remontu, na stacji zbudowano nowe perony i tunel pod torami. Ze stacji odchodzą bocznice, między innymi do fabryki RockWool Polska. Od 90-lat rola stacji Małkinia malała i obecnie wiele obiektów i budynków kolejowych jest opuszczonych. Na 89 km, za stacją, nad linią Nr 6 przechodzi LK Nr 34/55, jednotorowa, niezelektryfikowana. W zasadzie stacja kończy się na 90 km linii. Na 90,5 km jest automatyczny strzeżony przejazd. Są kolejne niestrzeżone przejazdy; 92, 93, 94 km.
Zaręby Kościelne przystanek (96,24 km) powstał w 1923 roku, pod nazwą Zaremby. Obecna nazwa obowiązuje od 1948 roku. Kiedyś to był posterunek odstępowy i mijanka. Obecnie są 2 jednokrawędziowe perony ustawione na mijankę, rozdzielone strzeżonym przejazdem w ciągu lokalnej ulicy. Jest tutaj mały dworzec. Jest kolejny niestrzeżony przejazd na 98 km.
Kietlanka przystanek (99,19 km) uruchomiony w dniu 31 maja 1987 roku. Są dwa jednokrawędziowe perony ustawione na mijankę, rozdzielone lokalną drogą z niestrzeżonym przejazdem. Poprzednio perony były naprzeciwko siebie. Był mały budynek dworcowy. W 2019 roku, za przystankiem zamontowano rozjazdy dla zmiany jazdy pociągu z toru Nr 1 na Nr 2 i odwrotnie. Na 100 i na 101 km są niestrzeżone przejazdy.
Szulborze Wielkie przystanek (102,96 km) uruchomiony w maju 1929 roku, jako Szulborze. Od 1950 roku, obowiązywała nazwa Szulborze Koty, a od 2018 roku, Szulborze Wielkie. Zbudowano tutaj mały dworzec. Są dwa jednokrawędziowe perony ustawione na mijankę, rozdzielone lokalną drogą z automatycznym strzeżonym przejazdem, w ciągu ulicy Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Są kolejne niestrzeżone przejazdy: 104, 105, 108, 109 km. Na 107 km jest przejazd strzeżony sygnalizacją świetlną. Na 109 km linia przekracza rzekę Siennica. Zbliżamy się do miejscowości Czyżew. Na 110 km linia przechodzi nad DK Nr 63. Dalej jest kolejny strzeżony przejazd w ciągu ulicy Kolejowa. Dale jest nowy wiadukt nad linią w ciągu DW Nr 690.
Czyżew stacja (111,84 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Zbudowano dworzec, place składowe, rampę, magazyny i inne. Dworzec parterowy siedmioosiowy. Ostatni remont wykonano w 2010 roku. W środku jest Muzeum Ziemi Czyżewskiej. Wieża wodna jest identyczna jak w Małkini. Obecnie na stacji są semafory świetlne. W 2022 roku, zbudowano Lokalne Centrum Sterowania. Remont stacji przeprowadzono w okresie 2021-2023. Zbudowano nowe dwa perony zadaszone i przejście podziemne. Przebudowano układ torowy. Na stacji jest ustawiony kryty wagon towarowy z charakterystycznym wyposażeniem (prycza, piec typu koza, miska do mycia, skrzynki), który jest pomnikiem w hołdzie zesłańcom Sybiru. Obok wagonu stoi latarnia stylizowana na XIX wiek. Na 114, 115, 116 km są niestrzeżone przejazd.
Kity przystanek (118,10 km) uruchomiony w maju 1928 roku. Zbudowano mały dworzec. Po ostatnim wielkim remoncie lokalną drogę puszczono po wiadukcie, z którego zrobione schody i pochylnie na dwa jednokrawędziowe perony. Dalej są niestrzeżone przejazdy: 116, 119, 120 km.
Dąbrowa Łazy przystanek (120,73 km) uruchomiony w dniu 31 maja 1987 roku. Zbudowano mały dworzec. Obecnie są 2 perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Po wielkim remoncie lokalną drogę puszczono po wiadukcie, z którego zrobiono schody i pochylnie na perony. Są kolejne niestrzeżone przejazdy: 122, 123, 125 km. Na 124, 126 km są automatyczne strzeżone przejazd.
Szepietowo stacja (127,37 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Zbudowano parterowy siedmioosiowy dworzec, który w wyniku wojny światowej został zniszczony. Na stacji powstały; rampa, plac składowy, magazyn. Później zbudowano kładkę nad torami. Były trzy perony. W dniu 1 maja 1919 roku, pierwsza Polska załoga stacji postawiła krucyfiks pamiątkowy Wolnej Polski. Na starych fundamentach zbudowano nowy dworzec. Zbudowano kładkę nad torami z dojściem na trzy perony. Ostatni remont stacji wykonano w okresie 2019-2022. Są 2 perony zadaszone i 3 krawędzie. Zbudowano tunel dla podróżnych i mieszkańców. Rozebrano starą kładkę. Na stacji jest podstacja trakcyjna Szepietowo. Dalej są kolejne niestrzeżone przejazdy: 129, 130 km. Na 130 km linia przekracza rzekę Mianka.
Szymbory przystanek (132,36 km) uruchomiony w dniu 29 września 1957 roku. Obecnie są dwa perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Górą przebiega lokalna droga, a z niej są schody i pochylnie na perony. Są kolejne niestrzeżone przejazdy: 133, 134 km.
Jabłoń Kościelna przystanek (135,82 km) uruchomiony w dniu 7 października 1951 roku. Zbudowano mały dworzec. Są dwa jednokrawędziowe perony. Nad peronami przebiega wiadukt lokalnej drogi. Są kolejne niestrzeżone przejazdy: 136, 137, 138 km.
Racibory stacja (140,47 km) uruchomiona w 1911 roku. Zbudowano mały dworzec. W okresie 2022-2024, stacja została wyremontowana. Zbudowano nowy dworzec, dwa nowe zadaszone perony oraz tunel. Przejazd przy stacji był automatyczny strzeżony, ale został zastąpiony wiaduktem nad torami. Dalej są kolejne niestrzeżone przejazdy: 142, 143, 144, 145 km.
Zdrody Nowe przystanek (146,09 km) uruchomiony w 1938 roku. Zbudowano mały dworzec, strażnicę przejazdu drogowego i dwa perony. Po wielkim remoncie lokalną drogę puszczono wiaduktem nad torami. Perony ustawiono na mijankę. Są kolejne niestrzeżone przejazdy: 147, 148, 149 km.
Łapy Osse przystanek (150,45 km) uruchomiony w dniu 15 maja 1935 roku. Zbudowano mały dworzec i dwa jednokrawędziowe perony. Obecnie nad stacją przebiega wiadukt lokalnej drogi. Miejscowość Łapy Osse znana jest z osiedla domów dla rodzin kolejarskich. Na 152 km nad linią przebiega wiadukt DW Nr 681, ulica Brańska.
Łapy stacja (154,03 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Zbudowano dworzec, place składowe, magazyny, warsztaty kolejowe, hale wagonowe i inne. Dworzec był dwukondygnacyjny i 13-osiowy. Była to nawiększy budynek w miejscowości. Zbudowano wieżę wodna z podwójnym zbiornikiem. Powstały także domy wielorodzinne dla rodzin kolejarskich. W sierpniu 1944 roku, stacja została zniszczona. Zachowała się tylko wieża z początku XX wieku. Dworzec został odbudowany na starych fundamentach w modernistycznym stylu. Nad wejściem umieszczono duże zadaszenie. Zbudowano kładkę nad torami. Na stacji jest jeszcze jedna kładka dla mieszkańców. Obecnie na terenie stacji stoi „Krzyż Kolejarski”, przed wejściem do ZNTK. W okresie 2020-2025, przeprowadzono duży remont stacji. Zbudowano dwa nowe zadaszone perony. Przed peronami, na 153 km linii dochodzi jednotorowy szlak z Ostrołęki. Za stacją był strzeżony przejazd, który został przebudowany na przejazd pod torami. Dalej jest most na rzece Narwę. Dla każdego toru są osobne dwa mosty, trzy-przęsłowe, kratownicowe.
Uhowo przystanek (156,43 km) uruchomiony w dniu 20 maja 1951 roku. Zbudowano parterowy 5-osiowy dworzec. Początkowo był peron wyspowy. Obecnie za dwa jednokrawędziowe perony położone naprzeciw siebie.
Bojary przystanek (160,10 km) uruchomiony w dniu 20 maja 1951 roku. Zbudowano mały dworzec. Są 2 perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę, rozdzielone niestrzeżonym przejazdem. Planowano zrobić tunel dla podróżnych pod torami. W 2007 roku, opuszczony dworzec rozebrano. Na 162 km linia przekracza rzekę Turśnianka.
Baciuty stacja (163,25 km) uruchomiona w dniu 15 maja 1936 roku. Zbudowano mały dworzec, który obecnie pełni tylko rolę strażnicy przejazdowej. W 2023 roku, podczas wielkiego remontu, DW Nr 678, ulica Białostocka został przeprowadzona pod torami. Na 164 km jest strzeżony przejazd z sygnalizacją świetlną. Na 165 km jest niestrzeżony przejazdy.
Trypucie przystanek (167,06 km) uruchomiony w październiku 1946 roku. Są 2 perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Zlikwidowano dawny przejazd, który był strzeżony przez dróżnika, a w oddali zbudowano wiadukt nad torami.
Niewodnica przystanek (168,99 km) uruchomiony 15 maja 1931 roku. W 2023 roku, wykonano remont przystanku. Zlikwidowano strzeżony przejazd, a ulicę Dąbrowskiego po wiadukcie przeprowadzono pod torami.
Klepacze przystanek (172,15 km) uruchomiony w 1948 roku. Zbudowano mały murowany dworzec. Lokalna ulica Kolejowa przechodzi pod torami. Na 172,5 km rozpoczyna się rozbudowany węzeł kolejowy Białystok. Po stronie północno-zachodniej odchodzi LK Nr 516 Turczyn (Klepacze) – Białystok Starosielce. Na 173,57 km był zlikwidowany przystanek Białystok Wiadukt, w kierunku Białegostoku. Górą przebiega LK Nr 515 Białystok – Białystok Starosielce, jednotorowa zelektryfikowana. Na 173,80 km był przystanek Słobódka, w kierunku Warszawy.
Białystok Zielone Wzgórza przystanek (174,28 km) uruchomiony w 2021 roku. Przystanek ten zlikwidował inne przystanki w okolicy i ułatwił przemieszczanie się pasażerów. Są tutaj 4 krawędzie peronowe, które są połączone tunelami. Perony są w okolicy DW Nr 669, Aleja Niepodległości. Na 175 km do linii dochodzą łącznicę pod strony południowej i północnej. Po stronie południowej jest stacja towarowa. Na 175,5 km pod torowiskiem przechodzi Tunel Generała Augusta Emila Fieldorfa Nila. Dalej, po południowej stronie są: warsztaty kolejowe, lokomotywownia, nastawnie, wieża wodna. Po stronie północnej jest nowe Lokalne Centrum Sterowania Białystok. Jeszcze do niedawna na stacji towarowej było dużo sygnalizacji kształtowej.
Białystok stacja (177,30 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Zbudowano duży, ale parterowy dworzec. Około 1900 roku, dworzec został rozbudowany. Rozbudowywano także lokomotywownię. Dworzec został zniszczony w czasie wielkiej wojny światowej i odbudowany już w 1917 roku. Ostatni remont dworca przeprowadzono w 2019 roku. W 1981 roku, na dworcu umieszczono tablicę ku pamięci poległych kolejarzy w czasie drugiej wojny światowej. W 2003 roku, na dworcu umieszczono tablicę ku pamięci Józefa Piłsudskiego, Pierwszy Marszałek Polski. Po 1945 roku, zbudowano kładkę nad peronami i torowiskiem. Na stacji oprócz 4 peronów pasażerskich były także perony pocztowe. Peron 2 to były peron pocztowy. Od 2021 roku, przeprowadzono duży remont peronów i układu torowego. Powstała piękna hala peronowa.
Obecnie (2025 roku) trwają prace na LK Nr 6 na odcinku Białystok – Kuźnica, która jest jednotorowa, zelektryfikowana.
Linia dołem przebiega pod DW Nr 676, ulica Jana Henryka Dąbrowskiego, ulicą Błogosławionego Księdza Michała Sopoćki. Lina przekracza rzekę Biała. Linia dołem przebiega pod DK Nr 8 i 65, Generała Stanisława Mączka. Dalej linia przebiega pod DK Nr 8 i 19, ulica Aleja Tysiąclecie Państwa Polskiego. Linia przekracza rzekę Supraśl.
Wasilków stacja (185,15 km) uruchomiona w 1910 roku. Zbudowano dworzec połączony z nastawnia dysponującą. Były dwa perony. Od 2021 roku, trwa duży remont stacji. W 2022 roku, oddano do użytku nowy dworzec i nową nastawnię. Przed peronami jest strzeżony przejazd. Dalej linia przekracza rzekę Czarna. Linia góra przekracza DK Nr 19.
Czarny Blok stacja, mijanka (191,27 km) uruchomiona w 1910 roku. Zbudowano mały dworzec z nastawnią. Ostatni remont wykonano w 2020 roku. Jest tutaj podstacja trakcyjna Czarny Blok.
Wólka Ratowiecka przystanek (195,28 km) uruchomiona w dniu 2 czerwca 1985 roku. Jest tutaj jedna krawędź peronowa. Zbudowano mały dworzec, który jest opuszczony.
Czarna Białostocka stacja (199,17 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Zbudowano dworzec, który nie przetrwał czasów wojen. Zbudowano mały dworzec, który jest połączony z nastawnią. Jest kładka nad torami. Jest peron wyspowy. Za peronami jest strzeżony przejazd w ciągu ulicy Marszała Józefa Piłsudskiego.
Machnacz stacja mijanka (203,11 km) uruchomiona w dniu 30 maja 1965 roku. Zbudowano mały dworzec. Dalej linia przekracza rzekę Jałówka.
Rozedranka przystanek (207,52 km) uruchomiona w 1915 roku. Jest jedna krawędź peronowa. Przejazd w ciągu lokalnej drogi jest automatyczny strzeżony. Linia przekracza rzekę Sokoła.
Geniusze stacja (212,88 km) uruchomiona w 1911 roku. Był to duża stacja węzłowa; LK Nr 6 oraz LK Nr 57 Kuźnica Białostocka – Geniusze (tor szeroki). Dalej linia przekracza DK Nr 19, ulica Białostocka w Sokółce.
Sokółka stacja węzłowa (218,52 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku. Są tutaj LK Nr: 6, 40 Sokółką – Suwałki, 57 Kuźnica Białostocka – Geniusze (szeroki tor) oraz bocznice kolejowe. Dworzec trzy kondygnacyjny, bezstylowy, odbudowany po licznych zniszczeniach. Początkowo 8-osiowy, parterowy, przykryty wysokim dachem. Górne kondygnacje zajmują mieszkania. Na stacji są 4 krawędzie peronowe. Dalej linia jest dwutorowa, ale jeden tor jest szeroki. Szeroki tor to LK Nr 57 Kuźnica Białostocka – Gienusze.
Kundzin przystanek (225,58 km) uruchomiony w 1910 roku. Zbudowano dwukondygnacyjny budynek. Na stacji są dwie krawędzie peronowe.
INBAP Terminal Czuprynowo (227,83 km). Terminal został otwarty w 2012 roku, pod nazwą Łosośna CI. Obecna nazwa obowiązuje od 2023 roku.
Krex Czuprynowo przystanek (228,32 km) uruchomiony w sierpniu 2006 roku. Jest jedna krawędź peronowa przy torze normalnym.
Kuźnica Białostocka stacja (234,63 km) uruchomiona w dniu 16 grudnia 1862 roku, ale są wątpliwości co do daty. Obecny budynek dworcowy powstał po 1945 roku. Na stacji jest wieża wodna. W okresie 2006-2007 wykonano remont torowiska. Zbudowano dwa nowe perony przy torach normalnych. Zbudowano wiadukt nad torami w ciągu ulicy Sidrzańska. Planowana jest budowa nowej dwujezdniowej drogi kołowej do przejścia granicznego Polska – Białoruś. Na stacji Kuźnica Białostocka jest koniec toru o normalnej szerokości. Linia kolejowa przekracza granicę państwową na 238,57 km.
Elektryfikacja.
Zachowała się wypowiedź jednego z polskich komunistów, która dotyczyła elektryfikacji kolei: „Mimo ogromnych sukcesów i wyższości radzieckich technologii elektryfikacji, nasz wielki brat, na razie nie może na pomoc w odbudowie warszawskiego węzła kolejowego, gdyż ma bardzo dużo do zrobienia u siebie.” Takie stanowisko Moskwy pozwoliło Polsce na nawiązanie współpracy z UK i Szwecją.
W dniu 23 czerwca 1949 roku, pierwszy powojenny most kolejowy przez rzekę Wisła, został oddany do użytku łącząc obie strony Warszawy. Wtedy to pierwsze pociągi elektryczne z Mińska Mazowieckiego i Otwocka dotarły do naziemnej stacji Warszawa Śródmieście przy ulicy Emilii Plater.
W dniu 23 marca 1952 roku, zelektryfikowano dwa kolejne odcinki kolejowe; Warszawa Wileńska – Tłuszcz, o długości 35 km, w kierunku Białegostoku oraz łącznica Zielonka – Rembertów, o długości 9 km. Była to ważna inwestycja, która połączyła Tłuszcz z linią średnicową.
Kolejne dekady elektryfikacji ominęły szlak w kierunku Białegostoku. Ale inne pracy na wschodzie Polski kontynuowano. Z uwagi na zmianę wschodniej granicy Polski, część linii kolejowych znalazła się w państwie moskiewskim. Linia kolejowa do Augustowa i Suwałk biegła z Grodna, które teraz znalazło się poza Polską. Dlatego w 1963 roku, zbudowano nową linię. Od linii Warszawa – Białystok – Kuźnica, poprowadzono linię z Sokółki przez Dąbrowę Białostocką do Augustowa i dalej do Suwałk.
W 1972 roku, od stacji Tłuszcz, poprowadzono elektryfikację linii w kierunku zachodnim, przez Krusze – Radzymin – Wieliszew – Legionowo.
W 1982 roku, w kierunku północnym zelektryfikowany LK Tłuszcz – Rybienko – Wyszków – Ostrołęka.
Już w dniu 13 kwietnia 1952 roku, zelektryfikowano odcinek Dworzec Wileński – Zielonka – Wołomin – Tłuszcz. Kolejne odcinki elektryfikowano; Tłuszcz – Łochów 22 grudnia 1981 roku. Łochów – Małkinia 10 grudzień 1982 roku. Małkinia – Czyżew 31 marzec 1983 roku. Czyżew – Szepietowo 30 czerwiec 1983 rok. Szepietowo – Łapy 29 wrzesień 1983 rok. Łapy – Białystok 3 kwiecień 1983 rok. Białystok – Kuźnica Białostocka 10 wrzesień 1986 rok.
Elektryfikację całości Polskiego odcinka historycznej Linii Kolejowej Petersbursko – Warszawskiej ukończono w dniu 10 września 1986 roku, kiedy pierwszy specjalny pociąg elektryczny dotarł z Warszawy do granicznej stacji Kuźnica Białostocka. Linia miała wówczas 199 km, a przypomnijmy, że cały historyczny szlak miał długość 1 330 km.
Na linii zamontowano urządzenia SHP oraz semafory SBL (Samoczynna Blokada Liniowa). Semafory SBL zamontowano w okresie 1983-1985. Po ostatniem modernizacji linii (2013-2020) prędkość konstrukcyjna szlaku wynosi 200 km/h. Po ostatniej modernizacji z roku na rok rośnie liczba przewożonych pasażerów. Na odcinku Warszawa – Białystok, w 2023 roku, wzrosła ilość pasażerów do 133 % w porównaniu z poprzednim rokiem. Pociągi InterCity dystans 180 km, Warszawa – Białystok pokonują w 90 minut. Jeszcze nie można wykorzystać pełnej prędkości 200 km/h, ale na całej długości szlaku, pociągi mogą jechać z prędkością 160 km/h.
Oprócz szlaku, nawiększy remont został przeprowadzony na stacji Białystok. Inwestycję na stacji w Białymstoku prowadziła firma PKP PLK. Podróżni mogą korzystać z udogodnień: schodów ruchomych, wind, a cała stacja jest dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Na stacji są nowe wysokie perony. Wszystkie perony zostały zadaszone. Zabytkowy dworzec PKP w Białymstoku został wyremontowany i przywrócono mu historyczny wygląd.
Opracował Karol Placha Hetman