Kraków 2025-03-19

Pociąg InterCity „Sienkiewicz” 3526 Kraków Główny – Olsztyn Główny.

PKP InterCity to polski przewoźnik kolejowy, który należy do grupy PKP. Zajmuje się przewozem pasażerów na dalekich trasach. W Polsce ma udział 15 % w przewozach pasażerskich pod względem liczby pasażerów, ale 53 % w przewozach mierzonych w skali pasażer – kilometry. Spółka powstała w dniu 30 sierpnia 2001 roku, zatrudniając 1 500 pracowników. Obecnie (2023 rok) zatrudnia ponad 8 100 pracowników. Spółka przewozi pasażerów pod marką; Twoje Linie Kolejowe (TLK), InterCity, Express InterCity i Express Intercity Premium. Przewoźnik używa lokomotyw elektrycznych i spalinowych z klasycznymi wagonami oraz EZT. Pod marką Express Intercity Premium używa 20 składów EZT ED250 Pendolino.

Początkowo konkurentem była spółka Przewozy Regionalne, która w 2008 roku, oddała do InterCity pociągi pospieszne. Wówczas część taboru i pracowników przeszła do spółki InterCity. Z chwilą wprowadzenia pociągów EZT ED250 Pendolino spółka zaczęła osiągać zysk. Pociągi Pendolino są serwisowane na stacji Warszawa Grochów.

W grudniu 2014 roku, po latach prób, powstała kategoria pociągów dalekobieżnych InterCity. Pociągi te zostały wzmocnione nowymi zakupami. Kupiono EZT Flirt i EZT Dart, o prędkości podróżnej 160 km/h. PKP InterCity posiada obecnie (2025 rok) 32 elektryczne zespoły trakcyjne typu Stadler FLIRT3, oznaczone jako ED160. Pierwsze 20 składów zostało zamówionych w 2013 roku i dostarczonych do grudnia 2015 roku.  W 2019 roku, przewoźnik zamówił dodatkowe 12 pojazdów tego typu, z których dostawy rozpoczęły się w 2022 roku.  Każdy z tych ośmioczłonowych pociągów ma długość 150 metrów i oferuje 360 miejsc siedzących, w tym 60 w klasie pierwszej.

Dokonano remontu i modernizacji lokomotyw elektrycznych, z których część dostosowano do prędkości podróżnej 160 km/h. Głębokim remontom i modernizacji poddano wiele wagonów serii „Y”. Remonty dotyczyły także wagonów restauracyjnych i barowych. Spółka posiada także wagony sypialne i z miejscami do leżenia. Od 2010 roku, w Polsce nie wykorzystuje się już wagonów pocztowych.

Początkowo spółka InterCity nie miała własnych lokomotyw, bo w okresie transformacji, wszystkie lokomotywy przekazano do PKP Cargo. Okazało się to złym rozwiązaniem. Dlatego stopniowo spółka pozyskiwała nowe lub zmodernizowane lokomotywy elektryczne i spalinowe. W 2008 roku, spółka kupiła 10 lokomotyw elektrycznych wielosystemowych Eurosprinter ES64U4 Taurus, do obsługi pociągów międzynarodowych.

W 2009 roku, spółka InterCity miała lokomotywy: 1 egzemplarz EP05, 157 egzemplarzy EP07, 169 egzemplarzy EU07, 9 egzemplarzy EP08, 47 egzemplarzy EP09, 50 egzemplarzy SM42 (SP42), 19 egzemplarzy SU45. W 2014 roku, kupiono 10 egzemplarzy SU160 Gama i 20 egzemplarzy SM42-1000 Newag.

W 2020 roku, firma Olkol wyremontowała 23 lokomotywy elektryczne do standardu EU07A. Wymieniono między innymi silniki elektryczne na silniki asynchroniczne (bez komutatorów). Prędkość lokomotyw wzrosła ze 125 km/h do 160 km/h.

W 2010 rok, InterCity miała 3 131 wagonów. Do 2015 roku, firma zmodernizowała 218 wagonów. Remonty wykonały polskie firmy: HCP (FPS – Fabryka Pojazdów Szynowych), Pesa Bydgoszcz, Newag Nowy Sącz oraz ZNTK „Mińsk Mazowiecki”. Do 2015 roku, kupiono 54 nowych wagonów. W okresie 2016 – 2018 wyremontowano kolejne 176 wagonów serii: 111A, 141A, 144A, 145A.

W 2018 roku, spółka InterCity zamówiła 81 nowych wagonów w Fabryce Pojazdów Szynowych (HCP). W kwietniu 2018 roku, spółka InterCity zamówiła jeszcze remont 70 wagonów typu 111A, 112A i 140A. W 2019 roku, podpisano umowę na remont kolejnych 10 wagonów typu 145Ab, do standardu wagonów restauracyjnych. 

W 2021 roku, firma zakończyła odbioru 60 wielofunkcyjnych wagonów o podwyższonym standardzie 111A-30 COMBO z udogodnieniami dla pasażerów z niepełnosprawnością, rodzin z małymi dziećmi i dla przewozów rowerów.

Obecnie w 2023 roku, spółka InterCity posiada lokomotywy elektryczne: 1 egzemplarz EP05 (prędkość 160 km/h), 227 egzemplarzy EU07, EP07 (prędkość 125 km/h), 1 egzemplarz EP05 (prędkość 160 km/h), 23 egzemplarze EU07A (prędkość 160 km/h), 9 egzemplarzy EP08 (prędkość 140 km/h), 46 egzemplarzy EP09 (prędkość 160 km/h), 10 egzemplarzy EU44 Husarz (prędkość 230 km/h), 30 egzemplarz EU160 Griffin (prędkość 160 km/h). Zostało zamówionych 10 lokomotyw wielosystemowych E4MSUa Newag o prędkości podróżnej 200 km/h, dla pociągów międzynarodowych. W 2023 roku, podczas testów lokomotywa E4MSUa osiągnęła prędkość 240 km/h.

W 2025 roku, według najnowszych informacji, PKP InterCity posiada 66 lokomotyw EU160 Griffin, wyprodukowanych przez nowosądecką fabrykę NEWAG.  W marcu 2025 roku, przewoźnik odebrał kolejne pięć egzemplarzy tych lokomotyw, zwiększając ich liczbę do 66 egzemplarzy.  Łącznie PKP Intercity zamówiło 96 lokomotyw tej serii, co oznacza, że do odbioru pozostało jeszcze 30 pojazdów.

W 2025 roku, według najnowszych informacji, PKP InterCity posiada 15 lokomotyw EU200 Griffin. Prezes PKP InterCity, pan Janusz Malinowski, poinformował, że spółka ma zawarte kontrakty na 110 lokomotyw EU200, z których 15 zostało już dostarczonych.

Obecnie w 2023 roku, spółka InterCity posiada lokomotywy spalinowe: 17 lokomotyw SM42 (6D), o prędkości 90 km/h, 10 lokomotyw SM42 (18D), o prędkości 90 km/h, 17 lokomotyw SM42 (6D), o prędkości 90 km/h, 10 lokomotyw SU42-1000 (6DI), o prędkości 90 km/h, 10 lokomotyw SU160 Gama (111Db), o prędkości 140 km/h. Zamówiono 10 lokomotyw SM42-2000 (6D-FPS), o prędkości 90 km/h. Z tych lokomotyw najlepsze są SU160 Gama, które godnie zastapiły lokomotywy SU45 oraz są SU42-1000, które doskonale nadają się do krótkich składów osobowych, na liniach bez drutu.

W maju 2023 roku, w zakładach PESA Mińsk Mazowiecki zakończył się proces modernizacji 14 elektrycznych zespołów trakcyjnych ED74, czyli popularnych „Edyta”. Pociągi włączono do siatki połączeń w ilości 7 składów. Oryginalny ED74 jest 4-wagonowy, dlatego zostały połączone w pary. Pociągi kursują na trasach o czasie przejazdu poniżej 4 godzin, bo w składzie nie ma baru. Nie można także przejść przez cały skład podczas jazdy. Niemniej jednak pociągi ED74 są bardzo nowoczesne, ciche, szybkie i wygodne dla pasażerów.

Obsługa pasażerów.

W 2001 roku, przewoźnik uruchomił internetową rezerwację biletów. Od 2005 roku, uruchomiono sprzedaż biletów przez internet. Miejsce do siedzenia wyznaczał system. Potem wprowadzono możliwość wyboru miejsca w ograniczonym zakresie: przy oknie lub przy przejściu. W 2009 roku, przewoźnik rozpoczął sprzedaż biletów przez automaty biletowe. W 2014 roku, przewoźnik rozpoczął sprzedaż biletów przez telefony komórkowe, za pośrednictwem aplikacji mobilnej SkyCash. W 2015 roku, rozpoczęto sprzedaż biletów w niektórych placówkach Pocztowych Polska Poczta. Od 2017 roku, uruchomiono internetową sprzedaż biletów z jedną przesiadką. Do tej pory trzeba było kupować bilety osobno. Od 2021 roku, możliwy jest internetowy wybór konkretnego miejsca przez pasażera.

Od 2014 roku, wprowadzono możliwość korzystania z mobilnego internetu w niektórych pociągach i w ograniczonym zakresie. Od 2015 roku, uruchomiono dostęp do internetowych multimedialnych stron, między innymi poprzez współpracę z portalem Google.

Pociąg IC 3526 – SIENKIEWICZ

Pociąg IC 3526 – SIENKIEWICZ jest obsługiwany przez EZT ED160 Stadler Flirt3. Pociąg IC 3526 – SIENKIEWICZ wyrusza ze stacji Kraków Główny do stacji Olsztyn Główny o godzinie 10:06. Trasę pokonuje w: 6 godz. 18 min. Dystans 550 km.

Kraków Główny 10;06. Miechów 10;35. Sędziszów 10;56. Jędrzejów 11;10. Kielce Główne 11;41. Suchedniów 12;11. Skarżysko Kamienna 12;19. Radom Główny 12;44. Warka 13;08. Piaseczno 13;25. Warszawa Służewiec 13;35. Warszawa Zachodnia 13;45. Warszawa Centralna 13;50. Warszawa Wschodnia 14;06. Legionowo 14;20. Nowy Dwór Mazowiecki 14;29. Ciechanów 14;57. Mława Miasto 15;11. Działdowo 15;23. Nidzica 15;39. Olsztynek 15,58. Olsztyn Zachodni 16;19. Olsztyn Główny 16;24.

EZT ED160 Stadler Flirt3.

W dniu 18 listopada 2013 roku, spółka PKP InterCity (w tym czasie spółka TLK) zamówiła w firmie Stadler Polska (Szwajcaria) i firmie Newag (Polska) 20 elektrycznych zespołów trakcyjnych typu FLIRT, przeznaczonych dla ruchu dalekobieżnego. W InterCity typowano połączyć miasta: Warszawa, Kraków, Katowice, Olsztyn, Gdańsk, Gdynia i Szczecin. Ruch miał być prowadzony innymi szlakami niż pociągi InterCity Premium ED250 „Pendolino”. Kontrakt opiewał na kwotę 1,156 mln złotych brutto. W kontrakcie jest mowa o obsłudze pociągów przez okres 15 lat. Nazwa FLIRT oznacza Fast Light Innovative Regional Train, czyli szybki, lekki, innowacyjny, regionalny pociąg.

Pojazdy zostały dostarczone w uzgodnionym terminie i włączone do eksploatacji w grudniu 2015 roku. Pociągi zostały zaprojektowane dla prędkości 160 km/h. EZT FLIRT serii ED160 został zbudowany jako pociąg 1 i 2 Klasy i jest dostępny dla osób niepełnosprawnych. We wnętrzu jest wagon barowy. Jest klimatyzacja, wygodne fotele, pełna informacja dla podróżnych, toalety w systemie zamkniętym. W teorii pociąg oferował wyższy komfort podróży niż klasyczne wagony osobowe, przy tej samej cenie biletu.

Pociągi ED160 zbudowano w zakładach Stadler Polska w Siedlcach i tutaj są serwisowane. Firma Newag dostarczyła między innymi kompletny system informacji pasażerskiej i monitoringu oraz niektóre podzespoły i części. Pociągi zbudowano w 2015 roku.

Pociągi ED160 zaczęły kursować od dnia 13 grudnia 2015 roku. Pociągi skierowano na trasy: Kraków – Kielce – Warszawa – Olsztyn, Kraków – Łódź – Poznań – Szczecin, Warszawa – Bydgoszcz, Kraków – Łódź – Bydgoszcz oraz Gdynia – Bydgoszcz – Łódź – Częstochowa – Katowice.

W 2019 roku, spółka InterCity zamówiła kolejnych 12 pociągów typu ED160 FLIRT. Kontrakt opiewał na kwotę 1,050 mln złotych. Z początkiem 2021 roku, rozpoczęto ich testy. Na czas testów pociągi otrzymały oznaczenie serii ED150. Podobnie było przy pierwszych 20 pociągach ED160. W marcu 2021 roku zbudowano ostatni z 12 pociągów. Pociągi oznaczono od ED160-021 do ED160-032.

Konstrukcja ED160.

Pociąg ED160 składa się z zestawów 8-wagonów, bezprzedziałowych. We wnętrzu jest 60 foteli 1 Klasy w układzie 2+1 z przejściem pośrodku. W 2 Klasie jest 294 foteli w układzie 2+2 z przejściem pośrodku. W wagonie barowym jest 8 miejsc dla konsumentów. Dodatkowo w pociągu jest 6 miejsc składanych. W spółce InterCity pociąg FLIRT sprzedaje się wyłącznie bilety z miejscówkami, ale firma Stadler Polska przewiduje miejsca stojące w pociągu. Cały skład EZT ED160 ma długość 152,90 m.

Konstrukcja każdego wagonu wykonana jest profili zamkniętych, ze stopów aluminium, spawanych przy pomocy automatów spawalniczych. Do każdego wagonu prowadzi jedna para drzwi, które są jednoskrzydłowe, automatyczne, odskokowo-przesówne. Szerokość wejścia wynosi 0,94 m. We wnętrzu wagonu są drzwi wewnętrzne które dzielą wagony na strefy. We wnętrzu jest cicho, a amortyzacja pociągu jest bardzo dobra. Na całej długości pociągu podłoga jest równa, bez żadnych stopni, na wysokości 1,18 m od główki szyny. Pociąg jest klimatyzowany. Jest pełna informacja dla podróżnych. Podróżni maja do dyspozycji sześć toalet w systemie zamkniętym. Fotele pasażerów są indywidualne z niebieską tapicerką. Fotele mają indywidualne dodatkowe oświetlenie. Pasażerowie mają do dyspozycji gniazdka 230 V i bezprzewodowy internet. Każdy wagon ma okna wykonane z dymnego szkła. Okna są montowane w gumowych profilach. Okna mają niewielkie uchylane okienka dla wentylacji awaryjnej.

Pierwszy i drugi wagon są przeznaczone dla podróżnych 1 Klasy. W pierwszym wagonie jest także miejsce dla rowerów, nart i wózków. Dodatkowo w drugim wagonie jest przedział służbowy i pomieszczenia służbowe dla obsługi pociągu. Dla obsługi jest prysznic i toaleta. W drugim wagonie jest bar oraz przestrzeń dla pasażerów niepełnosprawnych. Jest tutaj toaleta dla osób niepełnosprawnych. Kolejne pięć wagonów to 2 Klasa. Długość wagonów jest różna. Najdłuższy jest pierwszy i ósmy wagon. W tych wagonach oprócz kabin mechaników jest duży przedział elektroniki. Wagony czwarty i piąty są średniej długości. Najkrótsze są wagony: drugi, trzeci, szósty i siódmy.

Pociąg ma dziesięć wózków. Sześć wózków jest tocznych typu Jacobs. Wózki Jacobsa mają resorowanie pneumatyczne. Dwa wózki są napędowe. Są to wózki pierwszy i dziesiąty. Każdy z wózków napędowych ma dwa silniki o mocy 500 kW. Wózek piąty i szósty są wózkami tocznymi tradycyjnymi.

Na początku i na końcu pociągu są sprzęgi automatyczne. Pociąg może poruszać się w trakcji ukrotnionej. Maksymalnie dwa pociągi. Do tego połączenia służą sprzęgi automatyczne. Między wagonami połączenie jest za pomocą wózków Jacobsa, a dokładnie wagony w składach połączone są ze sobą sferycznymi przegubami.

Pociąg nie ma zewnętrznych lusterek wstecznych. Zamiast nich są zamontowane kamery, dzięki którym mechanik ma lepszy wgląd na zewnętrzny obraz pociągu.

Na dachu każdego wagonu zamontowany jest wentylator chłodzenia, służący do chłodzenia elementów wyposażenia napędowego, systemu dławików sieciowych, chłodnicy wodnej prostownika i silników trakcyjnych. Na każdym wagonie zainstalowano także po jednym klimatyzatorze przedziałów pasażerskich.

Dane T-T ED160:

Układ osi Bo’2’2’2’2’+2’2’2’2’Bo’. Szerokość toru 1,435 m. Długość pociągu 152,90 m. Szerokość 2,82 m. Wysokość 4,12 m. Średnica wszystkich kół 0,92 m. Masa służbowa 257 000 kg. Silniki napędowe trójfazowe asynchroniczne o mocy 4 x 500 kW. Trakcja 3 kV DC. Przyspieszenie 0,6 m/s2. Prędkość konstrukcyjna 160 km/h.

Opracował Karol Placha Hetman

Atrybuty pociągu: Relacja jest realizowana EZT Stadler. Jest obowiązek rezerwacji miejsc. Jest Klasa 1 i Klasa 2. W składzie są usługi gastronomiczne (dania zimne i gorące). Klimatyzacja. WiFi. Gniazdka elektryczne 230 V. Przewijak dla niemowląt. Pociąg jest dostępny dla osób na wózkach (wagon D). Możliwość przewozu rowerów. Przesyłki konduktorskie. W pociągu jest strefa ciszy. Pociąg jest bezprzedziałowy.

Wagon B, 1 – Wagon silnikowy i kabina maszynisty. W wagonie jest 37 miejsc siedzących. Klasa 1.

Wagon C, 2 – Wagon toczny. 23 miejsca siedzące. Toaleta. Klasa 1.

Wagon D, 3 – Wagon toczny z barem. 8 miejsc siedzących + 2 miejsca dla wózków inwalidzkich. Toaleta. Klasa 2.

Wagon E, 4 – Wagon z wózkiem silnikowym. 54 + 6 (dla podróżnych z rowerami) miejsc siedzących. Toaleta. Klasa 2.

Wagon F, 5 – Wagon z wózkiem silnikowym. 60 miejsc siedzących. Toaleta. Klasa 2.

Wagon G, 6 – Wagon toczny. 56 miejsc siedzących. Toaleta. Klasa 2. Ten wagon jest taki sam jak wagon H.

Wagon H, 7 – Wagon toczny. 56 miejsc siedzących. Toaleta. Klasa 2.

Wagon A, 8 – Wagon silnikowy i kabina maszynisty. W wagonie jest 60 miejsc siedzących. Klasa 2.

Opracował Karol Placha Hetman