PKP Andrychów. 2024r.

Andrychów 2024-11-03

Stacja kolejowa Andrychów.

Współrzędne geograficzne: 49.855N 19.352E. Elewacja 349 m (1 145 ft). Adres: KRAKOWSKA 25, 34-120 ANDRYCHÓW.

PKP Andrychów. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
PKP Andrychów. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
PKP Andrychów. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
PKP Andrychów. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman
PKP Andrychów. 2024 rok. Zdjęcie Karol Placha Hetman

Miasto Andrychów.

Miasto Andrychów leży w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Andrychów. Powierzchnia miasta wynosi 10,34 km2. Populacja wynosi 18 311 mieszkańców (2024 rok). Miasto leży nad rzeką Wieprzówka w Beskidzie Małym.

Osada powstała w XIII wieku. Andrychów zaczął rozwijać się, gdy księstwo Zator znalazło się pod panowaniem Królów Polskich, od 20 lutego 1564 roku. W XVI wieku, w Andrychowie zaczęło się rozwijać tkactwo. Lokacja nastąpiła w 1767 roku, i dała miastu przywilej jarmarków i tworzenia organizacji cechowych. Nazwa Andrychów wywodzi się od nazwy Jędrychów, czyli od imienia Jędrzej (Andrzej). W 1772 roku, Andrychów znalazł się w zaborze austriackim, a powrócił do Odrodzonej Rzeczypospolitej w 1918 roku. Miasto ma silne tradycje przemysłowe; przemysł bawełniany, przemysł włókienniczy i przemysł maszynowy. Najbardziej znanym zakładem była Wytwórnia Silników Wysokoprężnych „Andoria”. Miasto jest dobrze skomunikowane kolejowo i drogowo. Przez Andrychów przebijają drogi; krajowa Nr 52 Kraków – Bielsko Biała oraz wojewódzka Nr 781 Chrzanów – Łękawica. Transport dalekobieżny zapewniają liczni przewoźnicy autobusowi. Najbardziej popularną relacją jest relacja Andrychów – Kraków.

Stacja kolejowa Andrychów.

W 1888 roku, do Andrychowa doprowadzono drogę żelazną od Bielska Białej i poprowadzono ją do Kalwarii Zebrzydowskiej. Droga była przedłużeniem Kolei Miast Morawsko-Śląskich. Obecnie jest to LK Nr 117; Bielsko Biała – Kęty – Andrychów – Wadowice – Kalwaria Zebrzydowska Lanckorona. Stacja Andrychów znajduje się na 30,512 km LK Nr 117. Stacja kolejowa w Andrychowie ma kategorie dworca regionalnego. W okresie 1888-1911, stacja nosiła nazwę Andrychau, a od 1911 roku, do chwili obecnej nosi nazwę Andrychów. Linię zbudowała kk privilegierte Kaiser Ferdinands Nordbahn (KFNB), czyli C.K. Uprzywilejowana Kolej Północna Cesarza Ferdynanda. Firma ta istniała w okresie od 4 marca 1836 roku do 1 stycznia 1906 roku, kiedy została upaństwowiona. W Andrychowie znajdują się dwie stacje kolejowe: Andrychów i Andrychów Górnica.

Dworzec w Andrychowie została zbudowany w okresie zaborów, jako typowy budynek austriacki, według typowych planów mniejszego dworca. Budynek jest dwukondygnacyjny, trzyosiowy, z ryzalitem od strony podjazdu. Został zbudowany z czerwonej cegły i nie został otynkowany. Ma ozdobne, białe obramowania drzwi i okien. Przykryty jest dwuspadowym dachem naczółkowym z jaskółką. Obecnie dach przykryty jest papą, ale początkowo była czerwona dachówka. Poddasze jest niezagospodarowane i z zewnątrz obłożone drewnianą boazerią. W oknach na parterze wstawiono kraty. Na bocznych elewacjach i od strony torów umieszczono napisy ANDRYCHÓW. Napis od strony torów jest przestrzenny i był oświetlony neonem. Wnętrze dworca jest dostępne dla podróżnych jako poczekalnia, ale kasy są zamknięte, nie ma ławek i toalet. Natomiast ściany i stolarka są wymalowane i czyste. Stan budynku jest bardzo dobry.

Ostatni remont stacji został wykonany w okresie 2019-2020. przebudowano układ torowy, poprawiając parametry torowiska. Złagodzono łuki zwiększając ich promień. Zlikwidowano nieużywane tory i wyjazdy na nieczynne bocznice. Wymieniono rozjazdy i sieć trakcyjną. Większość torowiska jest na podkładach drewnianych, z przytwierdzeniami na śruby. Cała stacja jest ogrodzona, dla bezpieczeństwa mieszkańców, ich zwierząt domowych oraz przejeżdżających pociągów. Stacja posiada dwa tory główne zasadnicze (Nr 1 i 2) i dwa tor główny dodatkowy (Nr 3 i 4). Wszystkie są przelotowe. Uzupełnieniem układu torowego jest krótki tor boczny za i wyładunkowy, przy którym znajduje się plac ładunkowy. Dawniej ze stacji prowadziły tory dojazdowe do bocznicy tartaku, która obecnie jest zlikwidowana.

Stacja posiada jeden peron wyspowy dwukrawędziowy, zlokalizowany między torami Nr 1 i 2. Ale w swojej historii stacja miała trzy krawędzie peronowe. Pierwszą była krawędź przy budynku dworca. Dojście do peronu wyspowego możliwe jest za pomocą przejścia w poziomie szyn na końcu peronu, od strony zachodniej. Peron 1 jest wyspowy, typu wysokiego, o długości 200 m. Wysokość 0,76 m, od główki szyny. Na peronie są wiaty przystankowe z ławkami, gabloty z informacją kolejową, system audio, oświetlenie, zegary analogowe z białymi cyferblatami, kosze naśmieci. Krawędź peronu jest wyłożona szarymi płytami prefabrykowanymi z żółtą linią ostrzegawczą, guzikami i mają wymiary 1 m x 2 m. Reszta nawierzchni jest wyłożona szarymi płytkami chodnikowymi, o wymiarach 0,5 m x 0,5 m. W nawierzchni jest także odpływ liniowy wody opadowej. Dojście na peron jest w poziomie szyn, zabezpieczone automatycznymi zaporami, sygnalizatorami S2, sygnalizacją dźwiękową oraz ogrodzeniem.

Na stacji Andrychów byłe budynki magazynowe są wykorzystywane do celów nie kolejowych. Rampa pozostała, ale nie jest wykorzystywana i ulega degradacji. Ruch na stacji kierowany jest z jednej nastawni dysponującej „An” wyposażonej w urządzenia przekaźnikowe typu OSA. Nastawnia mieści się w budynku dworca. W początkowym okresie na stacji były dwie nastawnie „An” i „An1”.

Przy stacji kolejowej znajduje się dworzec autobusowy. W ostatnich dziesięciu latach ruch osobowy na stacji Andrychów systematycznie wzrastał, od 50 pasażerów w ciągu doby do 500 pasażerów w ciągu doby. Chwilowy spadek nastąpił w okresie pandemii chińskiego wirusa; 2020 rok. W dniu 2 grudnia 2024 roku, ze stacji Andrychów odjechało 16 pociągów. Pasażerowie mogli pojechać do stacji: Bielsko-Biała Główna, Kraków Główny, Wadowice.

Opracował Karol Placha Hetman

Kategorie:

Dodaj komentarz